We zij hier nu reeds 2 weken en er is al heel wat gebeurd. Daar elekriciteit en internet niet altijd voor de hand ligt is het niet makkelijk om jullie wat up to date te houden. Maar hier nog een verslagje. Fotos komen nog. Ik probeer hier nu al een uur fotos te uploaden en te verzenden maar de internet connectie werkt helaas niet mee.

Sierra Leone blijkt een van de armste landen ter wereld te zijn en dat zie je hier ook. Nog redelijk wat kinderarbeid, straatkinderen, overal ligt er afval. Het afval : in de natuur, rivieren, ze steken het ook onder de grond, en regelmatig ruik je de verbrande plastiek van de verbranding van hun afval.

De inkomens liggen laag en de prijzen hier zijn vrij hoog. Zeker voor een stuk zeep of shampoo bvb. Dit is vooral import en kost dan ook nog 2 a 3 keer zo veel als bij ons. Heb me weten te vertellen dat ze dan ook wel eens gewoon waspoeder gebruiken.

En hierbovenop is er ook redelijk wat corruptie. Als ze je tegenhouden aan een politiecontrole vragen ze wel eens geld. Op een avond heb ik hier Alhaji leren kennen. Een Sierra Leonier die voor het Chinees mijnbedrijf werkt en me weet te vertellen dat deze Chinezen niet te vertrouwen zijn. Hij bood me een gratis lift aan richting stad en we werden tegengehouden door politie. Een dronken politieman vroeg zijn rijbewijs, dat hij beweerde niet bij zich te hebben. Daarna vertelde hij me dat hij zijn rijbewijs wel bij heeft maar dat als hij het zou afgeven ze hem geld zouden vragen om het terug te krijgen. We hebben goed gelachen tijdens de rit. Den Alhadji is nogal e geval.

De mensen zijn hier wel heel vriendelijk, relaxed,

De hitte hier weegt redelijk wat op onze energie. Ik weet dat ik al enkele keren bijna flauwgevallen ben tijdens een show door iets te hevig te spelen.

St Georges organisation heeft goed voor ons gezorgd, al verloopt de organisatie soms wel wat slordig. En zijn er ook al enkele speelmomenten weggevallen door bvb de wagen die in panne valt.

Het is fijn hier wat mensen te leren kennen. En graag zou ik deze laatste week dan ook wat meer contact maken met locals.

Enkele dagen terug een freelance journaliste tegengekomen uit de UK. Die hier onderzoek heeft gedaan in de « witchdoctors » en momenteel mensen aan het interviewen is over Vrouwelijke besnijdenis.. Dit was verboden door Ebola maar het verbod is helaas net opgeheven geweest.
Ze zal misschien nog meekomen naar enkele voorstellingen en zo nog wat mooie fotos maken.

Ik amuseer me hier wel goed. De stranden zijn mooi, de kinderen geweldig. En we raken stilaan wat bekend. Ik vermoed dat we intuseen voor ongeveer 1500 kinderen gespeeld hebben die ervan hebben genoten.
We hebben al enkele kleine spanningen gehad binnen de groep, met momenten maar het loopt allemaal wel vlotjes anders. En dat is fijn.

Groeten en tot snel!!

Pieter Coenaerts